nadczynność — ż V, DCMs. nadczynnośćści, blm med. «chorobliwie zwiększone wydzielanie gruczołów dokrewnych» Nadczynność tarczycy, przysadki mózgowej … Słownik języka polskiego
nadtarczyczność — ż V, DCMs. nadtarczycznośćści, blm med. «nadczynność tarczycy» … Słownik języka polskiego
przysadkowy — przym. od przysadka ∆ med. Nadczynność przysadkowa «wzmożone wydzielanie hormonów przez przysadkę mózgową» … Słownik języka polskiego
tarczyca — ż II, DCMs. tarczycacy; lm D. tarczycayc «gruczoł dokrewny kręgowców (u człowieka znajdujący się w przedniej dolnej części szyi), wydziela hormony mające duże znaczenie w regulowaniu przemiany materii» Nadczynność, niedoczynność tarczycy.… … Słownik języka polskiego
gruczoł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gruczołole, biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} organ człowieka lub zwierzęcia wytwarzający pewną substancję w odpowiedniej ilości, niezbędną dla prawidłowego funkcjonowania organizmu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gruczoły… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przysadkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do przysadki mózgowej, związany z jej działaniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hormony przysadkowe. Nadczynność, niedoczynność przysadkowa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tarczyca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} gruczoł dokrewny kręgowców, produkujący hormony, które odgrywają ważną rolę w regulacji wzrostu i przemianie materii; u człowieka znajduje się w przedniej dolnej części szyi : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień